شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
زهری که رفت بر جگرت بی‌حساب شد حـالت ز ظلـم دوره زمـانه خراب شد امـروز سـامـرا شده گریان روضه‌ات هـمپای تو که کاسۀ چشمت پُـرآب شد وقتی گذشت از سرتان غـصۀ عـطش کـارت بکـاء بـر لـب طفـل ربـاب شد از داغ کــربــلا تـن تـو درد مـی‌کـنـد پُر خـون دلت ز ماتـم بزم شـراب شد باشد همیشه صحن و سرایت غریب تر از قـبـر مـادری که سرایش تراب شد در آرزوی "جنت" پـاکـت همیشه من یعـنـی کـه رویـتِ حـرم تـو ثـواب شد |